کد مطلب:224607 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:238
نقشه های شوم
دنباله ی این جریانات منتهی به این طرح شد كه سه نفر را مسؤول اساسی این فاجعه شناخته و محكوم به قتل دانستند. - فاجعه ای كه به نظر آنان غیر قابل تحمل بود یعنی «انتقال خلافت از بنی عباس به آل علی». زیرا می دانستند به دنبال آن، رسیدگی به حساب سوء استفاده ها و سوء استفاده چیان نیز در كار است. آن سه نفر یكی مأمون و دیگری وزیر اعظمش فضل بن سهل و سومی هم علی بن موسی الرضا بود.!
عده ای هم تربیت و آماده شدند و مترصد فرصت
[ صفحه 50]
مناسب بودند. روز جمعه سوم شعبان را برای اجرای این نقشه، در زمان واحد تعیین كردند، در حالی كه از ابتدای تشریفات ولایت عهدی فقط حدود 11 ماه گذشته بود.
قرار بود آن روز هر سه نفر در حمام معروف سرخس با هم باشند. بنابراین آیا بهترین محل مناسب برای اجراء این نقشه همان جا نبود؟!
حدس زده می شد كه اوضاع، آبستن حوادثی است. با قرائنی كه به دست آمد قرار شد برنامه را تغییر دهند، اما فضل بن سهل كه با همه زیركی كه داشت و با همه ی ادعای آگاهی از علم نجوم و خواص ساعات و ازمنه كه اظهار می كرد، طبق قرار قبلی در ساعت مقرر وارد حمام شد.
اما بیچاره مورد اجرای نقشه قرار گرفت و مهاجمان، بدن برهنه او را قطعه قطعه كردند.
بعد از این جریان در مرو سر و صدای زیادی به راه افتاد.
این زمزمه هم در میان بود كه شاید اجرای این نقشه به دستور خود مأمون بوده است.
در هر حال وضعی كه مأمون فكر می كرد با اجرای این نقشه پیش می آید و او خواهد توانست با خیال آسوده خلافت كند و كارهای مورد نطر را انجام دهد، به هم خورد.
بدیهی است او به عنوان خلیفه و زمامدار، در فكر چاره جوئی از این نارضائیها و درصدد تبرئه خویش
[ صفحه 51]
بود. اما در هر حال سرانجام، كار به این جا رسید كه امام رضا هم پس از چندی مسموم شد.
یك روز و یك شب هم قضیه را مكتوم نگاه داشتند.
مأمون هم شدیدا از این جریان اظهار تأثر كرد و دستور داد با احترام تمام بدن آن حضرت را در كنار قبر هارون دفن نمایند!
به طوری كه نوشته اند: آن حضرت حدود 2 سال در شهر مرو و نزدیك به 7 ماه در سرخس اقامت داشت. ماههای آخر عمر را هم در «سناآباد» طوس به سر برد و در همان جا بود كه به شهادت رسید.
شهادت آن حضرت را روز 29 ماه صفر و عمر آن حضرت را هنگام شهادت 54 سال و 3 ماه و 19 روز نوشته اند.
قبر آن حضرت در مشهد زیارتگاه و مركز رفت و آمدها، راز و نیاز شیعیان و علاقمندان آن حضرت است.
عده ای هم تربیت و آماده شدند و مترصد فرصت
[ صفحه 50]
مناسب بودند. روز جمعه سوم شعبان را برای اجرای این نقشه، در زمان واحد تعیین كردند، در حالی كه از ابتدای تشریفات ولایت عهدی فقط حدود 11 ماه گذشته بود.
قرار بود آن روز هر سه نفر در حمام معروف سرخس با هم باشند. بنابراین آیا بهترین محل مناسب برای اجراء این نقشه همان جا نبود؟!
حدس زده می شد كه اوضاع، آبستن حوادثی است. با قرائنی كه به دست آمد قرار شد برنامه را تغییر دهند، اما فضل بن سهل كه با همه زیركی كه داشت و با همه ی ادعای آگاهی از علم نجوم و خواص ساعات و ازمنه كه اظهار می كرد، طبق قرار قبلی در ساعت مقرر وارد حمام شد.
اما بیچاره مورد اجرای نقشه قرار گرفت و مهاجمان، بدن برهنه او را قطعه قطعه كردند.
بعد از این جریان در مرو سر و صدای زیادی به راه افتاد.
این زمزمه هم در میان بود كه شاید اجرای این نقشه به دستور خود مأمون بوده است.
در هر حال وضعی كه مأمون فكر می كرد با اجرای این نقشه پیش می آید و او خواهد توانست با خیال آسوده خلافت كند و كارهای مورد نطر را انجام دهد، به هم خورد.
بدیهی است او به عنوان خلیفه و زمامدار، در فكر چاره جوئی از این نارضائیها و درصدد تبرئه خویش
[ صفحه 51]
بود. اما در هر حال سرانجام، كار به این جا رسید كه امام رضا هم پس از چندی مسموم شد.
یك روز و یك شب هم قضیه را مكتوم نگاه داشتند.
مأمون هم شدیدا از این جریان اظهار تأثر كرد و دستور داد با احترام تمام بدن آن حضرت را در كنار قبر هارون دفن نمایند!
به طوری كه نوشته اند: آن حضرت حدود 2 سال در شهر مرو و نزدیك به 7 ماه در سرخس اقامت داشت. ماههای آخر عمر را هم در «سناآباد» طوس به سر برد و در همان جا بود كه به شهادت رسید.
شهادت آن حضرت را روز 29 ماه صفر و عمر آن حضرت را هنگام شهادت 54 سال و 3 ماه و 19 روز نوشته اند.
قبر آن حضرت در مشهد زیارتگاه و مركز رفت و آمدها، راز و نیاز شیعیان و علاقمندان آن حضرت است.